عبد بودن یعنی بنده و كوچك بودن، و مولا بودن یعنی آقا و بزرگ بودن. كسی كه مالك باشد آقاست و كسی كه مملوك باشد بنده است. او كه مالكیّت مطلق دارد، تسلّط بر همهی امور، ولایت و حكومت بر همگان، امر و نهی و بزرگی و عظمت برای همه دارد. و بندگان و مملوكها را در مقابل او فروتنی و افتادگی، كوچكی و فرمانبری لازم است.
قال الله تبارك و تعالي : «و ما خلقت الجنّ و الانس الاّ ليعبدون» « من جن و انس را نيافريدم جز براي اينكه عبادتم كنند (و از اين طريق تكامل يابند و به من نزديك شوند».
ماه رجب ماهی می باشدکه در لسانائمه ی معصومین در رابطه با ارزش والایآن وتوجه نمودن به مسائلمعنوی مورد توجهقرار گرفته که در این مقاله سعی شده تا گوشه ای ازارزش بالا این ماه بیان گردد