در دم دروازه شام کسی از زینالعابدین(ع) سؤال كرد در این صحنه چه كسی پیروز شد؟ فرمود ما «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَنْ غَلَبَ، وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ، فَأَذِّنْ ثُمَّ أَقِمْ»؛ اگر خواستی بفهمی در این صحنه چه كسی پیروز شد در حالی که ابدان طیب و طاهر، پاره پاره آنجا افتاده، فرمود ما پیروز شدیم، فرمود: «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَنْ غَلَبَ، وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ، فَأَذِّنْ ثُمَّ أَقِمْ»؛ موقع نماز اذان و اقامه بگو ببین نام چه كسی را میبری؟ ما رفتیم این نام را زنده كردیم و برگشتیم. این نام میماند چون با فطرت سازگار است، با ساختار نظام هستی سازگار است
امام سجاد علیه السلام سعی نمود در عصرى که سفاکان و دین گزان ، محراب را با خون اولیاى خدا گلگون مى ساختند و حق گویان را مورد سخت ترین آزارها و نارواترین دشنامها قرار مى دادند آرى در چنین عصرى از محراب، نجواهاى پنهانش را رساتر از هر فریاد به گوش غفلت زدگان و راه گم کردگان زمانش و نیز فرزندان آینده اسلام برساند.
تا کسی خودش مقید نباشد که نمازش را اول وقت بخواند، سِّر آن را نمیفهمد و در نمییابد که نماز اول وقت چه تأثیری در تعالی روح انسان و تقرب به خدای متعال دارد.
روزی عبدالملک بن مروان آن حضرت را با مدح و وصف زیادی، توصیف کرد و او را بسیار ستود. حضرت در پاسخ فرمود: اینها که تو یاد کردی و وصف نمودی از فضل و عنایت خدای سبحان و تایید و توفیق او است، ولی کجا است شکر و سپاس بر آن همه نعمتها؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آنقدر به نماز می ایستاد که پایش ورم می کرد و بقدری شدت تشنگی در ایام روزه داری بر آن حضرت غلبه می کرد که دهانش خشک و بی حرکت می شد. به آن حضرت گفته می شد: مگر نه خداوند ترا از گذشته و آینده ات بخشیده است؟ حضرت پاسخ می فرمود: آیا بنده ی سپاسگزاری نباشم؟