ارائه توسط ستاد اقامه نماز
عبد بودن یعنی بنده و كوچك بودن، و مولا بودن یعنی آقا و بزرگ بودن. كسی كه مالك باشد آقاست و كسی كه مملوك باشد بنده است. او كه مالكیّت مطلق دارد، تسلّط بر همهی امور، ولایت و حكومت بر همگان، امر و نهی و بزرگی و عظمت برای همه دارد. و بندگان و مملوكها را در مقابل او فروتنی و افتادگی، كوچكی و فرمانبری لازم است.
چنين به نظر مي رسد که عبادت عالي ترين نوع تذّلل در برابر خداوند است . در اهميّت آن همين بس که آفرينش هستي و بعثت پيامبران ( عالم تکوين و شريع ) براي عبادت است .خداوند در قرآن مي فرمايد : « وَ ما خَلَقتُ الجِّنَ وَ الانس الا لِيعبُدونِ » هدف آفرينش جن و ا نس ، عبادت خداوند است .کارنامه همه انبياء و رسالت آنان نيز ، دعوت مردم به پرستش خداوند بوده است .« وَ لَقَد بَعَثنا في کُلِ امة رَسُولا ان اعبُدُوا اللهَ وَاجتَنِبوُا الطاغوتَ ».
