خانواده، مهمترين واحد اجتماعي است كه در تربيت و شكلگيري نظام رفتاري افراد، بسيار مؤثر است. فرزندان از آغاز تولد در خانواده رشد ميكنند و خوب و بد را در آن محيط درك ميكنند؛ در حالي كه هنوز شخصيت فرزندان شكل نگرفته و نظام ارزشي و عقيدتي آنها به وجود نيامده است. پدر و مادر بيشترين زمان را با فرزندان ميگذرانند و وجود رابطه عاطفي بين آنها، عامل بسيار مهمي در قوام الگوپذيري است.