تسبیح حضرت زهرا (س): گنجی پنهان در نماز
در روایتی از امام صادق (ع) میخوانیم که ایشان فرمودند:
«تَسْبِیحُ فاطِمَةَ الزَّهراءِ (س) مِنْ دُبُرِ کُلِّ صَلاةٍ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ صَلاةِ أَلْفِ رَکْعَةٍ فِی کُلِّ یَوْمٍ» ( كافى: ج3، ص343، ح15 )
"تسبیح حضرت زهرا (س) پس از هر نماز، نزد من محبوبتر از خواندن هزار رکعت نماز در هر روز است."
این بیان ژرف، حکایتی از عظمت ذکر کوچکی است که هدیهای از سوی پیامبر اکرم (ص) به دختر گرامیشان حضرت فاطمه (س) بود. اما چرا این تسبیح کوتاه — ۳۴ مرتبه «الله اکبر»، ۳۳ بار «الحمدلله» و ۳۳ بار «سبحان الله» — اینچنین والا و برتر از هزار رکعت نماز قرار گرفته است؟
راز عظمت تسبیح حضرت زهرا (س)
این تسبیح، تنها یک ذکر عددی نیست؛ بلکه:
- یادگار محبت پیامبر (ص) به دخترشان است و هر بار تکرار آن، یادآور این پیوند روحانی و عاطفی است.
- خلاصهای از معارف نماز است؛ چرا که «الله اکبر» شعار توحید، «الحمدلله» سپاس از نعمتها و «سبحان الله» تنزیه خداوند از هر عیب است.
- تسبیحی است که از دل ریاضت و اخلاص برآمده؛ از بانویی که اسوه صبر و استقامت بود.
تسبیحی که انسان را متحول میکند
"انسان نمیتواند نماز بخواند و این تسبیح را با تمام وجود بر زبان جاری نسازد. در این صورت، تنها زبان انسان نیست که تسبیح میگوید؛ بلکه تمام وجودش تسبیحگوى صدیقه اطهر (س) میشود."