«همه بدانند که یکی از مؤثرترین راه‌ها برای کاستن آسیب‌های اجتماعی، ترویج نماز است. به اینکه حتی یک نفر از جوانان و نوجوانان کشور، در نماز سهل انگاری نکند، همت گمارید.

 این یکی از بهترین راه‌ها برای سلامت معنوی و روحی مردم ما و جامعه ماست.» ( مقام معظم رهبری مد ظله العالی)

نماز از جمله اموری است که تأثیر ویژه ای در کاهش آسیب‌های اجتماعی دارد، البته این امر به دلیل تأثیر نماز در شخصیت و درون افراد است. اگر بتوان نوعی نظارت و کنترل درونی را در افراد تقویت کنیم، رفتارهای آسیب زا در مجرمان کمتر می‌شود؛ زیرا صدور این رفتارها به دلیل عدم کنترل بر رفتار، ضعف اراده و بی توجهی به ضوابط عقلی و شرعی است.

نماز با گسترش عطر معنویت در زندگی و تقویت وجدان درونی و احیای فطرت خداجوی انسان به کاهش آسیب‌های اجتماعی می‌انجامد. معمولاً علت این آسیب‌ها رفتارهای خلاف فطرت انسانی است، بنابراین انسان عاقل پس از چنین رفتارهایی دچار پشیمانی می‌شود، اما اراده انسان نمازگزار به اندازه ای قوی است که اجازه رفتار خلاف عقل را به او نمی‌دهد.
از این رو هر قدر بتوان میان ضوابط و قواعد بیرونی و کنترل‌های درونی ارتباط برقرار کرده و آن‌ها را همساز و متعادل کنیم، میزان آسیب‌های اجتماعی کاهش می‌یابد.

 رسیدن به نفس مطمئنه
نماز، تقویت پلیس درون یا همان نفس لوامه است؛ یعنی انسان زمانی موفق می‌شود که نفس لوامه اش قوی باشد و او را در برابر خطا سرزنش کند. نماز این نفس را تقویت و حرکت را به سمت نفس مطمئنه فراهم می‌کند. اما اگر در کسی نفس لوامه جایی نداشته باشد، همچون خودروی بدون ترمز است که حتی در کمترین مسافت دچار سانحه می‌شود. برای همین نماز مورد تأکید است، البته هر چه نماز با توجه بیشتری باشد، میزان تأثیرگذاری آن در تقویت وجدان خفته انسان بیشتر خواهد بود.

ویژگی خاص نماز نسبت به سایر عوامل بازدارنده، استمرار و توسعه آن در همه روزها و سال‌های زندگی است؛ اگر حج یک بار در عمر انسان انجام می‌شود، آن هم در صورت استطاعت و یا روزه را در طول یک ماه می‌گیریم، اما نماز در همه ایام انجام می‌شود و همین سبب نوعی نظارت همه جانبه انسان بر خود در همه اوقات می‌گردد.

هم در آغاز روز این ارتباط برقرار می‌شود، هم در نیمه روز و در اوج فعالیت‌ها و اشتغال‌های روزمره و هم در شام و انتهای روز، خود را با نماز بررسی می‌کنیم. ویژگی  دیگر نماز وجوب آن است؛ یعنی فرض بودن آن در هر شرایط زمانی، مکانی و روحی و جسمی که اثر آن را افزایش می‌دهد؛ زیرا در هر شرایطی ممکن است انسان دچار لغزش شود!

 ماهواره‌ها و تبلیغ گناه  به جای نماز!
 باید نهادهای مؤثر در تربیت انسان از جمله خانواده، آموزش و پرورش و نیز رسانه‌ها و ... با هم همکاری کرده و هر یک وظیفه خود را در ارتقای نماز انجام دهند؛ اما امروز متأسفانه شبکه‌های ماهواره‌ای عضو خانواده‌ها شده اند و به جای نماز، گناه را تبلیغ می‌کنند.
اگر نهادهای اجتماعی و فرهنگی به عنوان الگوی شایسته وظایفشان را انجام داده و برای نماز فرهنگ سازی کنند، افراد جامعه ملتزم به نمازمی‌شوند.

 نگاه تک بُعدی خانواده‌ها به نماز، مانع توجه به جوانب آن و کمرنگی اهتمام به تربیت نمازی فرزند می‌شود، در حالی که نماز به پالایش روح انسان می‌انجامد و روح با جسم در ارتباط است و انسان با روح و جسم خود در جامعه حاضر می‌شود! برای همین است که اسلام نسبت به این فریضه تاکید فراوان دارد و ما نیز باید نسبت به تبیین آن اهتمام داشته باشیم.

منبع: سایت شخصی حجت الاسلام و المسلمین ساجدی

مولف: حجت الاسلام و المسلمین ساجدی