دستی را بر پشت دست دیگر نهادن در نماز را تَکَتُّف گویند، از تکتّف ـ که به «تکفیر» نیز تعبیر شده است ـ در باب صلات سخن رفته و از دو جهت؛ ماهیت و حکم مورد بحث قرار گرفته است.
فهرست مندرجات
منظور از تَکَتُّف
در اینکه تکتّف عبارت است از خصوص نهادن کف دست راست بر پشت دست چپ یا مطلق نهادن یکی از دو دست بر دیگری در حال قرائت نماز، اختلاف است. [۱] [۲] [۳]
حکم تَکَتُّف
حکم تکتّف هم از جهت تکلیفی مورد بحث قرار گرفته و هم از جهت وضعی.
← حکم تَکَتُّف از جهت تکلیفی
عمل تکتّف نزد اهل سنّت مستحب است؛ لیکن نزد شیعه امامیّه اگر به قصد تشریع (محبوب و مطلوب بودن نزد شارع) انجام شود، بدعت و حرام میباشد [۴]و اگر بدون قصد تشریع صورت گیرد در حرمت آن اختلاف است.
مشهور قائل به حرمت آن هستند؛ [۵]بلکه بر حرمت، ادّعای اجماع شده است؛ [۶] [۷]لیکن برخی آن را مکروه و بعضی قدما ترک آن را مستحب دانستهاند. [۸]
برخی نیز حرمت آن را به حال قرائت نماز مقیّد کردهاند. [۹]
← حکم تَکَتُّف از جهت وضعی
عمل تکتّف اگر به قصد جزئیّت (یکی از اجزای نماز بودن) انجام شود بدون شک موجب بطلان نماز میشود. در غیر این صورت چه به قصد تشریع انجام گیرد و چه بدون آن در بطلان نماز اختلاف است. مشهور قائل به بطلان هستند. [۱۰]
صدور عمل تکتّف به سهو، موجب بطلان نماز نمیگردد. [۱۱]
همچنین انجام دادن آن به جهت تقیّه جایز بلکه در صورت توقّف دفع خطر بر آن، واجب است. [۱۲]
پانویس
منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۵۹۸.