به آب استفاده شده در تطهیر مخرج ادرار و مدفوع، آب استنجاء گویند و احکام آن در باب طهارت آمده است.

فهرست مندرجات

۱ - نجاست آب استنجاء

۲ - شرایط پاک بودن آب استنجاء

۳ - طهارت با آب استنجاء

۴ - پانویس

۵ - منبع

نجاست آب استنجاء

آب قلیل - بنابر مشهور - به مجرّد ملاقات با نجاست، نجس مى‌شود. بنا بر قولى آب استنجاء، نجس است؛ ولى مورد عفو قرار گرفته است.

شرایط پاک بودن آب استنجاء[ویرایش]

آب استنجاء با شرایط زیر پاک است:

۱) عدم تغییر رنگ، بو یا مزه‌ی آب؛

۲) نرسیدن نجاستى از خارج به آن؛

۳) عدم تجاوز بیش از حدّ متعارف ادرار و مدفوع از محل خروج.

طهارت با آب استنجاء

وضو و غسل با آب استنجاء جایز نیست، امّا در جواز تطهیر چیز نجس با آن -بنا بر طهارت آن- اختلاف است. در این احکام، تفاوتى در آب استنجاء حاصل از شستن اول و دوم مخرج بول -بنا بر قول به اعتبار تعدّد شستن- نیست. [۱] [۲] [۳]

پانویس

۱.       ↑ العروة الوثقی ج۱، ص۱۰۲.   

۲.       ↑ جواهر الکلام ج۱، ص۳۵۳-۳۵۸.   

۳.       ↑ مستند الشیعة ج۱، ص۹۶-۹۷.   

منبع

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،ج‌۱، ص۹۱