ارائه توسط ستاد اقامه نماز
بسم الله الرحمن الرحیم
توجه به خانواده در واقعه عاشورا درس‌های زیبایی برای ما دارد. در بحبوحه جنگ و درگیری، سیدالشهدا (علیه السلام) هرگز از خیمه‌ها و خانواده غافل نبودند. دائماً به وضعیت آن‌ها رسیدگی می‌کردند، به نیازها و آرامششان توجه داشتند. تا آنجا که وقتی حضرت می‌خواستند برای آخرین بار به میدان بروند، حضرت سکینه (سلام الله علیها) - آن دختر چندساله - گفتند: "بابا از اسب بیا پایین!" و حضرت بی‌درنگ از اسب پایین آمدند، او را در آغوش گرفتند، روی زانو نشاندند و آرامش دادند، سپس به میدان جنگ رفتند.
در آن فضای سخت و طاقت‌فرسا، آنچه به خانواده آرامش می‌داد و یادگار ماندگار از پدر بزرگوارشان اباعبدالله شد، نماز بود. نمازی که ظهر عاشورا بسیاری از کودکان در کنار پدرشان خواندند. جالب اینجاست که حتی پس از شهادت حضرت و یارانشان، خانواده ایشان نماز شب را ترک نکردند و فراموش ننمودند.
اینک باید از خود بپرسیم: ما برای فرزندانمان چه یادگاری می‌گذاریم؟ آن‌ها را به چه چیزی می‌سپاریم؟ چگونه ارتباط با خدا را در وجودشان نهادینه کنیم تا در زندگی احساس شکست نکنند؟ زیرا انسان مؤمن هرگز نباید شکست بخورد و نمی‌خورد! همان‌طور که گفته‌اند:
"با خدا باش و پادشاهی کن، بی‌خدا باش هر چه خواهی کن"
ان‌شاءالله در لحظه لحظه زندگی‌مان موفق باشیم و حضور خدا را همچون فرزندان اباعبدالله حس کنیم. بیاییم رنگ خدایی به زندگی‌مان بزنیم. خدا نگهدار. در پناه حق.
حجت الاسلام باقریان
