سفارش خانواده به نماز در کلام امام حسن مجتبی علیه السلام؛

رَحِمَ اللَّهُ اِمْرَءً وَعَظَ نَفْسَهُ وَ وَعَظَ اَخاهُ وَ اَهْلَ بَيْتِهِ فَقالَ: «يا اَهْلاهُ! صَلاتُكُم صَلاتُكُم، زَكاتُكُم ‏زَكاتُكُم، مِسْكينُكُمْ مِسْكينُكُم، جيرانُكُمْ جيرانُكُم» لَعَلَّ اللَّهَ تَعالى يَرْحَمُهُ فَيَجْمَعَ لَهُ اَهْلَهُ يَوْمَ ‏الْقِيامَةِ، فَاِنَّ اللَّهَ تَعالى اَثْنى عَلَى نَبِىٍّ مِنْ اَنْبِيائِهِ فَقالَ: «وَكانَ يَأْمُرُ اَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَالزَّكاةِ وَكانَ عِنْدَ رَبّهِ مَرْضِيّاً»؛ [4]

امام حسن (ع) فرمود: رحمت خداوند بر مردى كه خود و برادران و خانواده‏اش را موعظه و سفارش كند و بگويد: اى دوستان و خانواده‏ام! نمازتان، نمازتان، زكاتتان، زكاتتان، نيازمندان، نيازمندان، همسايه‏هاى‏ شما، همسايه‏هاى شما (که بايد حقوقشان را مراعات كنيد)» که در روز قيامت لطف و عنايت خداوند شامل حال او شده و همراه خانواد‏اش قرار دهد. همانا خداوند پيامبري ازپيامبرانش را چنين ستايش‏ کرده است: «او خانواده‏اش را به نماز و زكات امر مى‏كرد و مورد رضاى ‏خدا بود».