حکم «ظن» در افعال و رکعات نماز از جمله مسائل مهمّ علمی و چالشی حوزۀ عبادات به شمار می‌آید، اطراف و زوایای آن، علاوه بر فقه امامیه و عامّه، در اصول فقه نیز مطرح و قابل توجّه خاصه و عامه قرار گرفته است.
در اکثر کتب فقهی فقهای متقدم و متاخر امامیه از جمله: شیخ طوسی، شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی و... و نیز فقهای معاصر، به صورت پراکنده و در ضمن مسائل گوناگون، مانند افعال و رکعات نماز و غیر آن، اثری از حکم ظن در افعال و رکعات نماز دیده می‌شود. مسائل چالشی احکام ظن ایجاب می‌نمود که رساله‌ای مستقل و مجزّا در این خصوص نگاشته شود تا با رویکرد توصیفی و تحلیلی‌ای، مجموع زوایا و جوانب آن را پوشش دهد. برای این منظور بر آن شدم تا در رساله مزبور به این هدف دست یابم.
این رساله در سه بخش و هشت فصل تنظیم و به ابعاد و مسائل مختلف و متعدد «حکم ظن در افعال و رکعات نماز» پرداخته است.
بخش اوّل به مفاهیم و کلیّات، بخش دوم به حکم ظن در افعال و رکعات نماز و ذکر اقوال موافقان و مخالفان و ادلّه آن‌ها و ذکر قول مختار و ادلّه آن و بخش سوم به حکم ظن در رکعات نماز و ذکر اقوال مخالفان و موافقان و ادلّه آن‌ها و ذکر قول مختار و ادلّه آن می‌پردازد.
در این تحقیق از روش تحقیق کتابخانه‌ای، توصیفی و تحلیلی استفاده شده است و سعی شده با ذکر اقوال و مستندات و تحلیل آن‌ها، قول برتر انتخاب و با ادلّه قابل قبول ارائه گردد.

نگارنده: محمود اصغری

اصل این پایان نامه در کتابخانه مرکز تخصصی نماز موجود است.