نماز در کلام امام حسن مجتبی علیه السلام

فواید مسجد در کلام امام حسن علیه السلام :

مَنْ اَدامَ الْاِخْتِلافَ اِلَى الْمَسجِدِ اَصابَ اِحْدى ثَمانٍ: آيَةً مُحْكَمَةً وَ اَخاً مُسْتَفاداً وَ عِلْماً مُسْتَطْرَفاً وَ رَحْمَةً مُنتَظِرةً وَ كَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى الْهُدى اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ رَدِىٍّ وَ تَرَكَ الذُّنُوبَ حَياءً اَوْخَشْيَةً؛[1]

امام حسن (ع) فرمود: كسى كه رفت و آمد به مسجد دارد، يكى از اين هشت‏ فايده به او مي‏ رسد:

1 - آموختن آيه و دليلي روشن.

2 - يافتن دوست و رفيقي مفيد.

3 - فراگيرى علم و دانشي جديد.

4 - برخوردارى از رحمتى كه انتظار داشت.

5 - دريافت سخنى كه راهنماى او باشد.

6 - دانستن کلامي که او را از  انحراف دور سازد.

7 - ترك کردن گناهان به خاطر حيا.

8 - دوري از گناهان به خاطر ترس از خدا.

عبادت حضرت زهرا سلام الله علیه از زبان امام حسن مجتبی علیه السلام

ما كانَ فىِ الُّدنْيا اَعْبَدُ مِنْ فاطِمَةِ - عَلْيَها السَّلامُ - كانَتْ تَقُومُ حَتّى تَتَوَرَّمَ قَدَماها؛[2]

امام حسن (ع) فرمود: در دنيا كسى عابدتر از حضرت فاطمه(ع) نبود. آن قدر به عبادت مى ‏ايستاد تا پاهايش‏ متوّرم مى ‏شد.

 سفارش خانواده به نماز در کلام امام حسن مجتبی علیه السلام؛

رَحِمَ اللَّهُ اِمْرَءً وَعَظَ نَفْسَهُ وَ وَعَظَ اَخاهُ وَ اَهْلَ بَيْتِهِ فَقالَ: «يا اَهْلاهُ! صَلاتُكُم صَلاتُكُم، زَكاتُكُم ‏زَكاتُكُم، مِسْكينُكُمْ مِسْكينُكُم، جيرانُكُمْ جيرانُكُم» لَعَلَّ اللَّهَ تَعالى يَرْحَمُهُ فَيَجْمَعَ لَهُ اَهْلَهُ يَوْمَ ‏الْقِيامَةِ، فَاِنَّ اللَّهَ تَعالى اَثْنى عَلَى نَبِىٍّ مِنْ اَنْبِيائِهِ فَقالَ: «وَكانَ يَأْمُرُ اَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَالزَّكاةِ وَكانَ عِنْدَ رَبّهِ مَرْضِيّاً»؛ [4]

امام حسن (ع) فرمود: رحمت خداوند بر مردى كه خود و برادران و خانواده‏اش را موعظه و سفارش كند و بگويد: اى دوستان و خانواده‏ ام! نمازتان، نمازتان، زكاتتان، زكاتتان، نيازمندان، نيازمندان، همسايه ‏هاى‏ شما، همسايه‏ هاى شما (که بايد حقوقشان را مراعات كنيد)» که در روز قيامت لطف و عنايت خداوند شامل حال او شده و همراه خانواد‏ه اش قرار دهد. همانا خداوند پيامبري ازپيامبرانش را چنين ستايش‏ کرده است: «او خانواده‏اش را به نماز و زكات امر مى‏كرد و مورد رضاى ‏خدا بود».

مقدم کردن همسایه در دعا

رَأَيْتُ أُمِّى فَاطِمَةَ ع قَامَتْ فِى مِحْرَابِهَا لَيْلَةَ جُمُعَتِهَا فَلَمْ تَزَلْ رَاكِعَةً سَاجِدَةً حَتَّى اتَّضَحَ عَمُودُ الصُّبْحِ وَ سَمِعْتُهَا تَدْعُو لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ تُسَمِّيهِمْ وَ تُكْثِرُ الدُّعَاءَ لَهُمْ وَ لَا تَدْعُو لِنَفْسِهَا بِشَىْ‏ءٍ فَقُلْتُ لَهَا: يَا أُمَّاهْ لِمَ لَا تَدْعُوِنَّ لِنَفْسِكِ كَمَا تَدْعُوِنَّ لِغَيْرِكِ؟ فَقَالَتْ: يَا بُنَىَّ الْجَارُ ثُمَّ الدَّارُ؛[5]

امام حسن (ع) فرمود: در شب جمعه ‏اي مادرم فاطمه(ع) را ديدم كه در محراب عبادتش ايستاده و تا سپيده صبح پيوسته در ركوع و سجود بود و مى ‏شنيدم كه به مردان و زنان با ايمان دعا مى ‏کرد و يکي يکي نام می ‏برد و بسيار دعا مى‏ كرد، ولى براى خود هيچ دعايى نکرد.

گفتم: مادر جان! چرا همان طور كه براى ديگران دعا مى كنى، براى خود دعا نمى ‏نمايى. مادرم فرمود: فرزندم! اوّل همسايه، سپس اهل ‏خانه.

اولویت واجبات

اِنَّ مَنْ  طَلَبَ الْعِبادَةَ تَزَكّى لَها وَ اِذا اَضَرَّتِ النَّوافِلُ بالْفَرِيضَةِ فَارْ فَضُوها؛[6]

امام حسن (ع) فرمود: هر كس خواهان عبادت خداوند است، دل را براى آن پاك مى‏ كند، و هنگامي که نمازهاى مستحبى با عث ضرر به ‏نمازهاى واجب شد، بايد آن را ترك كنيد.

[1]- تحفول العقول ، ص، 258

[2] - بحار الانوار ،ج43 ص،61

[3] - بحار الانوار ،ج43 ص،75

[4] - مجموعه ورام،ج2،ص212

[5] - علل الشرایع ،ج1،ص173

[6] - تحفول العقول ، ص،276