آیت الله حاج آقا نورالدین اشنی نقل می‌فرمود: پدرم آیت الله شیخ محمدحسین اشنی در تهجد و نماز شب خود مقید بود که هر شب در قنوتِ وِترش نام چهل مومن را ذکر کند و نام تمام اساتیدی را که نزد آنان درس خوانده بود و یا علما و صاحبان تراجم را که دیده بود، یک یک با ذکر نام پدر هر کدام در قنوت می آورد. یک شب از پدرم پرسیدم این چه زحمتی است که به خودتان می‌دهید؟همین طور فقط بگویید: "اللهم اغفر للماضین"
در جواب فرمود: یک بار به ذهنم رسید که این چه کاری است و آن را ترک کردم. تا اینکه شبی در عالم رویا خدمت یکی از بزرگان رسیدم و سلام کردم و ایشان با کراهت جواب دادند. گفتم: آقا چرا از من ناراحتید؟ فرمود: برو تو که مرسوم ما را قطع کردی! فهمیدم که ارواح اموات منتظرند و از ما توقع دارند لذا دو مرتبه همان کار خود را شروع کردم.