آیت الله جوادی آملی در درس تفسیر خود با اشاره به اهمیت مناجات با خدا با بیان اینکه مصیبت‌های ائمه(ع) مخصوص فاطمیه و غیر فاطمیه نیست و همیشه در مصیبت بوده‌اند گفت: صدوق نقل کرده که امام علی در صحنه‌ای حضور داشت و موذن اذان می‌گفت: امام گریه کرد و وقتی موذن فارغ شد؛ حضرت جملات اذان و اقامه را به استثنای حی علی خیرالعمل(که معلوم است چرا معنا نشده است) را معنا فرمود تا به قد قامت‌الصلاة رسید؛ امام فرمود:  وقت الزیارة و المناجات و وصول الی الله عزو وج ل و کرامته و غفرانه و عفوه و رضوانه؛ یعنی بلند شوید و با او مناجات کنید؛ این است نماز و این علی می‌خواهد و گریه علی(ع) که بفهمد این زیارت خدا یعنی چه.

 منبع : ایکنا