چکیده: 

بهترين جلوه نيايش در نماز بروز نموده که ارتباط مستقيم و بي واسطه با خداوند است. نماز پيوندي بين خاک با افلاک مي باشد که سرشتي عرفاني دارد و شاعران و نويسندگان ديروز و امروز در بيان حکمت هاي آن نوعي از تجربه عرفاني را به نمايش نهاده اند. در اين مقاله نمونه هايي از اين تجربه قدسي را در گفته مختلف آورده و در ضمن آن جلوه هايي از وصال مشترک معنوي را با مايه هاي واحد نشان داده است. آنچه در کهن ترين متون عرفاني چون کشف المحجوب، مرصاد العباد و مصباح الهدايه آمده و در زبان ابن عربي و غزالي جاري گرديده در فحواي اشعار شاعران معاصر نيز آمده که نمونه هاي آن تقديم مي گردد.

مقاله در پیوست

مولف: شوكتي آيت*, آريان حسين

ناشر: دانشگاه آزاد اسلامي، واحد خوي