بسم الله الرحمن الرحیم 
السلام علیک یا امیرالمومنین علی بن ابیطالب.

در روز سیزدهم ماه مبارک رمضان، حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) در مسجد کوفه بر منبر بودند، رو کردند به فرزند بزرگوارشان امام مجتبی (علیه السلام) و فرمودند: پسرم چند روز از ماه مبارک رمضان گذشته است؟ عرضه داشتند: ۱۳ روز
و رو کردند به سیدالشهدا (علیه السلام) فرمودند: چقدر باقیمانده؟ عرض داشتند: ۱۷ روز. 
در حالیکه دستشان را به محاسن مبارکشان می‌کشیدند، فرمودند: ما يمنع أشقاها أن يخضبها بدمه. 
چه چیز مانع شده که آن اشقی الآخرین، این محاسنم را به خونم رنگین کند و خضاب کند؟ 

امیرالمومنین علی (علیه السلام) از دیرباز منتظر شهادت در ماه مبارک رمضان بودند، چرا که این وعده‌ای بود که پیامبر خدا به حضرت داده بودند. در حوادثی که پیش آمده بود، حضرت فرموده بودند: نه، اون واقعه‌ای که تو را به ما متصل خواهد کرد، خصوصیاتی دارد. و این خصوصیات را برای حضرت گفته بودند، و روی همین جهت است که حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) منتظر این حادثه بودند. حتی در شب نوزدهم، حضرت حال خاصی داشتند و آن گونه که ام کلثوم (سلام الله علیها) نقل می‌کند، حضرت بیرون می‌آمد، آسمان را نگاه می‌کردند و در یک حالت انتظار و توقعی به سر می بردند.
روی همین جهت است چون پیامبر خدا بشارت داده بودند وقتی که در زمان خودشان خبر دادند که محاسن تو به خون سرت خضاب خواهد شد، حضرت فرمودند که: أ ذَلِکَ فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِی؟ آن زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد، آیا دین من سالم است؟ یعنی عقیده من، عمل من، اینها به سلامت حفظ شده و پیامبر خدا تصدیق کردند که شما بار را کامل و سالم به مقصد می‌رسانید.

روی همین جهت است که آن زمانی که حضرت، گرمی شمشیر را بر فرق مبارکشان احساس کردند، نقل نشده که حضرت آه و ناله‌ای کرده باشند، اما این صدا از حضرت شنیده شده است که فرمود: «فزت و رب الکعبه»؛ به خدای کعبه موفق شدم.
فوز یعنی رستگاری، یعنی اینکه انسان توانسته قله را فتح کند و فائز شود و امیرالمومنین علی (علیه السلام) با این جمله، پرونده زندگی خود را در این دنیا بستند و به فیض شهادت نائل شدند، در اثر همین جراحت و زخمی که در محراب حضرت وارد شد. اما مسئله بر حضرت کاملاً روشن بود که این مقدمه‌ای است برای الحاق به رفیق اعلا، الحاق به بارگاه الهی و در کنار نبی مکرم اسلام و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) که عزیزترین و گرامی‌ترین افراد برای حضرت بودند.

خداوند درود همه ملائکه و همه مومنان و همه رادمردان و آزادی خواهان و عدالت طلبان را به روح مولا امیرالمومنین علی (علیه السلام) اهدا کند، و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

حجت الاسلام و المسلمین کلباسی