زندگیاش مثل آدمهای دیگر بود. هم خوب درس میخواند و هم خوب تدريس ميكرد و هم از تفریحش کم نمیگذاشت. شده بود استاد علم و زندگي طلبهها. وقتی جوان بود، روزهاي جمعه با طلاب براي تفريح از شهر خارج ميشدند؛ اما قبل از حركت ميگفت: اگر میخواهید با شما بیایم شرط دارد! طلبهها که نمیخواستند بدون آقا روح الله تفریح کنند، میگفتند: هر شرطی باشد قبول است. آقا روح الله میگفت: به این شرط با شما بيرون ميآيم که:
1. نماز را اول وقت بخوانيم؛
2. در تفريح غيبت نشود. براي آقا روح الله يا همان امام خمینی خودمان، اطاعت از دستورهای خدا و نماز اول وقت در زندگي حرف اول و آخر را ميزد.