ارائه توسط ستاد اقامه نماز
بعضی از انسان ها مثل کرم ابریشم گرفتار دنیا و متعلقات آن می شوند و پروردگار در خطاب به بشر می فرمایند «شما آفرینده نشدید تا مثل پشه سرگردان و مثل کرم ابریشم به خود بپیچید».
این به خود پیچیدن و سرگردانی در دنیا به خاطر مسائل دنیایی مانع صعود و پیشرفت انسان می شود و نمی گذارد تا با پروردگارش عشق ورزی و ارتباط قوی داشته باشد.
کسانی که نسبت به پروردگار عالم و آخرت غافلند مثل کرم ابریشم به خود می پیچیند و راه برای رهایی را سخت می کنند.
امام صادق(علیه السلام) به این ارتباط اشاره داشتند که «چنان مدهوش در نماز شدم که وقتی آیات قرآن را تکرار می کردم، انگار آیه ها را مستقیم از نازل کننده می شنوم».
اگر انسان به این جایگاه برسد که ارتباط با پروردگار بسیاری صمیمی و عاشقانه باشد، آنگاه علاقه ای برای پایان مکالمه و گفتگو ندارد و از نماز و قرآن خسته نمی شود.
ارتباط صمیمی و شیرین با حضرت حق انسان را به سعادت می رساند.
شاید این افراد در دنیا کسی را نداشته باشند اما چنان با پروردگار ارتباط دارند که همه کس آن ها خالق عالم هستی است.
خلاصه ای از درس اخلاق هفتگی آیت الله العظمی «حسین مظاهری» به نقل از شبستان
مطالب مرتبط
