در حال نماز چنان بودند که گویا با کسی مناجات می کنند که او را می بینند.

امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام هنگام نماز

در احوال این دو امام گفته شده که به هنگام نماز رنگ چهره مبارکشان زرد و سرخ می شد، در حال نماز چنان بودند که گویا با کسی مناجات می کنند که او را می بینند.

جابر جعفی می گوید:

روزی امام باقر علیه السلام نماز می خواند، چیزی بر سر امام نشست. ولی حضرت بجهت تعظیم و توجه به نماز، هیچ حرکتی انجام نداد تا آنکه فرزند امام برخاست و آن را از سر حضرت برداشت.[1]

مولف: آیت الله امینی

ناشر: خود سازی