اهمیت نماز در مکتب حسینی (ع)
اشهد انک قد اقمتَ الصلوه
وجود مقدس امام حسین (علیهالسلام) بارها فرمودند: «من عاشق نمازم» . حتی در شب عاشورا یا عصر تاسوعا، وقتی از دشمن تقاضا کردند جنگ را یک روز به تأخیر بیندازند، در بیان علت این درخواست فرمودند: «چون من عاشق نماز و مناجات با خدایم.»
نماز در زندگی سیدالشهدا (علیهالسلام) جایگاهی ویژه داشت. با اینکه امام حسین (ع) خود حقیقت نماز و ملکوت آن است و نمازی بدون ولایت امام مقبول درگاه الهی نیست، اما همین امام، به عشق انس با خدا، فنا در ذات الهی و ارتباط بیواسطه با پروردگار، از دشمن پست و لعین مهلت خواست تا یک شب دیگر را به نماز، دعا و وداع با معبود بپردازد.
در آن شب، حضرت اباعبدالله (ع) به برادرشان حضرت عباس (ع) فرمودند: «برو و از دشمن برایمان مهلت بگیر.» این نشاندهنده اهمیت نماز در نزد امام معصوم است؛ آنقدر که ارزش دارد برای یک شب عبادت بیشتر، از دشمن مهلت بخواهند.
البته این درخواست، علاوه بر عشق به نماز، اسرار دیگری نیز داشت. از جمله، در همان شب، سی و چند نفر از سپاه دشمن که ابتدا در زمره بنیامیه بودند، با دیدن نماز امام حسین (ع) بیدار شدند و به سپاه حق پیوستند. آنها با الهام از نور نماز حجت خدا، راه نجات را یافتند و در زمره یاران اباعبدالله (ع) قرار گرفتند.
خداوند ما را نیز از عاشقان نماز و مقتدایان به ولیالله اعظم قرار دهد.
حجت الاسلام قافی