عظمت نماز در دیدگاه عرفا

«وَ إِنَّها لَكَبيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعينَ‏»[1]. خداى تعالى مى‏فرماید: نماز، كار بزرگى است . گمان نكنید كار آسانى است. عظمت نماز به پیكره نماز نیست; به این نیست كه اولش تكبیر و آخرش تسلیم و داراى افعال واقوال و اذكار و قیام و قعود است

(09:15) 03 مرداد 1394
زمان مورد نیاز برای مطالعه:0دقیقه

بسم الله الرحمن الرحیم

«وَ إِنَّها لَكَبيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعينَ‏»[1]. خداى تعالى مى‏فرماید: نماز، كار بزرگى است . گمان نكنید كار آسانى است. عظمت نماز به پیكره نماز نیست; به این نیست كه اولش تكبیر و آخرش تسلیم و داراى افعال واقوال و اذكار و قیام و قعود است . این را بچه‏هاى شش ساله هم انجام مى‏دهند . صلات، كبیر است، چون براى توحید و اخلاص در عبودیت است، وگرنه انسان صد سال هم كه نماز بخواند، مشرك است . عروج بشر در مرتبه توحید عملى و توحید اعتقادى به انقطاع از ماسوى‏الله و وابستگى به خداى تعالى است . بشر در این مرحله، منتهاى عبودیت را طى كرده است و منتهاى تكامل را پیدا كرده است . انبیا كه در برابر این جهان پرآشوب، نهضت كردند، به خاطر این بود كه این جهت را تكمیل كرده بودند و اتكایشان به خداى تعالى بود و غیر خدا را پرستش نكردند . چون آن مقام قرب‏الهى را پیدا كرده بودند، احیا و اماته مى‏كردند . شما هم اگر آن مقام را پیدا كنى، مى‏توانى احیا و اماته كنى.

این وسیله‏اى است‏براى عروج بشر، ولكن ما از آن استفاده نمى‏كنیم . جهان آفرینش - به حسب ماده و آفرینش - كه انبیا از آن استفاده مى‏كردند، براى همه یكسان است . یعنى شما هم مى‏توانى، آن طور كه انبیا استفاده كردند، استفاده كنى; ولى همت‏شما ضعیف است . وقتى در ماكولات و مشروبات بى‏چاره باشى، در تشریفات بى‏چاره باشى، همان جا مى‏مانى. توحید، عبودیت‏خداى تعالى و انقطاع از ماسوى ‏الله است. اگر بشر به این مرحله برسد - كه تكامل، رسیدن به این مرحله است - از چیزهاى دیگر صرف نظر مى‏كند . اگر بشر با كلمه توحید آشنا شود تمام اختلافات شرق و غرب تعطیل مى‏شود، اگر كلمه توحید در بین اجتماع پیاده شود، تمام خیانت‏ها تعطیل مى‏شود . نماز، بزرگ است. خیلى مشكل است آدم به آن نمازى كه خدا مى‏خواهد موفق شود و آثار، مال همان نماز است .

 


[1] . البقرة : 45

مولف: آیت الله العظمى بهاءالدینى

دیدگاه ها (0 کاربر)
ارسال دیدگاه
سامانه آموزشی
سامانه دانش پژوهان
سامانه مبلغان