علت گريه حضرت على (عليه السلام )
ابودردا روايت كرده كه شبى امير المومنين (عليه السلام ) را ديدم كه از مردم كناره گرفته و در مكان خلوتى مشغول مناجات با پروردگار است در حالى كه او در محراب عبادت ايستاده بود اشكهايش بر روى صورتش مى غلطيد مانند مار گزيده به خود مى پيچيد و مانند مصيبت ديده ها گريه مى كرد و مى گفت : ((آه آه از توشه اندك و سفر طولانى و انيس و همنشين كم آه از آتشى كه جگرها را بريان كند و پوست بدن را بركند، آه از آتشى كه خرمن گستراند.)) ناگاه ديدم صدا خاموش شد و گفتم حتما حضرت را خواب ديدم برده است رفتم تا آن حضرت را بيدار كنم چون ايشان را حركت دادم ديدم همچون چوب خشك شده است ، گفتم بلكه امام از دنيا رفته است و به خانه آن حضرت رفتم و فاطمه (عليه السلام ) را از اين امر آگاه ساختم ، ايشان فرمودند: اين حالتى است كه از ترس خدا هر شب بر او عارض ‍ مى شود(1) ))
پس واى بر حال ما كه اينگونه به نمازهاى واجبمان كم توجهى كمى مى كنيم چه رسد به ساير عبادات . واى به حال ما كه هنوز باور نكرده ايم بايد توشه فراوانى براى راه طولانى برداريم .

 نماز شب حضرت زهرا (عليها السلام )

امام حسن مجتبى (عليه السلام ) مى فرمايد: در دوران كودكى شبى بيدار ماندم و به نظاره مادرم زهرا (عليها السلام ) در حالى كه مشغول نماز شب بود گذراندم .
پس از اينكه نمازش به پايان رسيد متوجه شدم كه در دعاهايش يك يك مسلمين را نام مى برد و آنها را دعا مى كند، خواستم بدانم كه درباره خودش ‍ چگونه دعا مى كند اما با كمال تعجب ديدم كه براى خود دعا نكرد.
فردا از او سوال كردم : چرا براى همه دعا كردى ، اما براى خودت دعا نكردى ؟)) فرمود: ((يا بنى الجار ثم الدار)) پسرم ، اول همسايه بعد خودت .
پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله ) فرمودند: ((اما دخترم فاطمه عليها السلام پس به راستى كه او سيده زنان عالميان از اولين و آخرينشان مى باشد.))
تا آنجا كه فرمود: زمانى كه در محرابش در مقابل پروردگار - جل جلاله - مى ايستد، نورش براى ملائكه ها پرتو افكنى مى كند، آن چنان كه ستارگان آسمان براى اهل زمين نور افكنى مى نمايند و خداوند متعال به ملائكه هايش مى فرمايد: ((اى ملائكه من بنگريد به امه و كنيز من فاطمه سيده كنيزانم ، كه در مقابل من به عبادت ايستاده ، به طورى كه بدنش از ترس مقام من مى لرزد. و با تمام وجود و قلبش بر عبادت و اطاعتم روى آورده ، شما فرشتگانم را شاهد مى گيريم كه شيعيان فاطمه (عليها السلام ) را از آتش جهنم ايمن گردانيدم .(2) ))
البته به شرطى كه ما از پيروان راستين آن بانوى بزرگ اسلام باشيم .

 نماز شب حضرت زينب (عليها السلام )

امام زين العابدين (عليه السلام ) فرمود ((هرگز نديدم كه نماز شب و تهجد عمه ام زينب (عليها السلام ) ترك شود، حتى شب يازدهم محرم (و بعد از آن همه خستگى ها و داغ ها و رنج ها) و شب هاى بعد در طول اسارت از كربلا تا كوفه و شام فقط يك شب ديدم عمه ام در حالت خسته نشسته به نماز شب مشغول است . گفتم : ((عمه جان ! نماز شب در حالت ايستاده دارى فضيلت بيشترى است در پاسخ فرمود: مى دانم ، اما سه روز است كه چون سهم آذوقه و غذا و آبى كه به داده اند براى بچه ها كم بود، من سهم خود را نيز بين بچه ها تقسيم كرده ام ، و اينك ديگر قوت و رمقى برايم نمانده تا نماز شب را ايستاده به جاى آورم .))(3)

1- اسرار الصلوة ، ص 214 / داستان ها و حكايت هاى نماز، ج 1، ص 15.
2- منتهى الامال ، ج 1، ص 97/ داستانها و حكايتهاى نماز، ج 1، ص 17.
3- زينب الكبرى (عليها السلام )، ص 82/ داستان نماز عارفان ، ص 44.

منبع: کتاب سجاده عشق در فضيلت نماز شب، محمدمهدى عليقلى