ارائه توسط ستاد اقامه نماز
"بد نبودن" کافی نیست تو "عالی باش"
گاهی برخی می‌گویند: "ما در زندگی بدی نمی‌کنیم، دزدی نداریم، اما نماز هم نمی‌خوانیم." این نگاه مانند کسی است که بگوید: "من به گلم سم نمی‌دهم" — اما آیا گل تنها با "سم ندادن" رشد می‌کند؟ یا به "آب دادن" هم نیاز دارد؟
نکته اینجاست:
آیا اینکه فقط انسان بدی نباشیم و ویژگی‌های انسانی ابتدایی را داشته باشیم، کافی است؟
یا باید به سوی بهتر شدن نیز گام برداریم؟
نماز، مانند آب برای گیاه، غذای روح و جان انسان است. نماز به رشد ویژگی‌های انسانی کمک می‌کند، به انسان آرامش می‌بخشد و او را از درون متحول می‌سازد.
پس هدف این نیست که فقط "آدم بدی نباشیم"، بلکه با نماز می‌توانیم "انسان بهتری باشیم" — انسانی که هم برای خود و هم برای دیگران، نور و برکت می‌آفریند.
این نگاه، نماز را از یک تکلیف صرف، به فرصتی برای رشد و تعالی تبدیل می‌کند.
