چرا طريقه نماز خواندن در قرآن نيامده است؟

اين سؤال تنها در مورد نماز  نيست، بلكه درباره بسياري از مسائل حقوقي، فقهي، اخلاقي، سياسي فرهنگي، نظامي و عبادي مطرح است. بايد توجّه داشت كه قرآن به بيان اصول قوانين كلّي پرداخته و بسياري از آيات آن در مورد توحيد، نبوت و معاد مي‏باشد، و كمتر به بيان مسائل جزئي پرداخته است. از طرفي خداوند متعال، معصومين«عليهم السلام» را مفسّر قرآن و بيان كننده احكام و معارف قرار داده است. آناني كه جزء از طريق وحي(رسول خدا«صلي الله عليه وآله») و الهام الهي(ائمه اطهار«عليهم السلام») سخن نمي‏گويند. به همين جهت حكم وجوب نماز در قرآن آمده؛ وليكن مسائل جزئي آن را رسول‏اللَّه«صلي الله عليه وآله» و ائمه اطهار«عليهم السلام» بيان فرموده‏اند؛ مانند مسأله حج، جهاد، زكات و... .

 اين مطلب را هم در نظر داشته باشيم كه زمان بيان و اجراي برخي از مسايل و قوانين جزئي در زمان رسول‏اللَّه«صلي الله عليه وآله» ممكن نبود؛ به همين جهت به امامان و پيشوايان معصوم«عليه السلام» كه خلفاي به حق آن حضرت هستند، سپرده شد، تا در شرايط مناسب به بيان و اجراي آن بپردازند