پدرم همیشه می گفتند هر کاری کردی ، نمازت را ترک نکن تا همین نماز، مانع بشود گناه بکنی. چطور نمازخواندن مانع می شود؟

آيه 45 سوره عنکبوت به فلسفه بزرگ نماز پرداخته مى گويد: «نماز انسان را از زشتيها و منکرات بازمى دارد» (ان الصلوة تنهى عن الفحشاء والمنکر).

طبيعت نماز از آنجا که انسان را به ياد نيرومندترين عامل بازدارنده يعنى اعتقاد به مبدء و معاد مى اندازد داراى اثر باز دارندگى از فحشاء و منکر است.

انسانى که به نماز مى ايستد، تکبير مى گويد، خدا را از همه چيز برتر و بالاتر مى شمرد، به ياد نعمتهاى او مى افتد، حمد و سپاس او مى گويد، او را به رحمانيت و رحيميت مى ستايد، به ياد روز جزاى او مى افتد، اعتراف به بندگى او مى کند، از او يارى مى جويد صراط مستقيم از او مى طلبد، و از راه کسانى که غضب بر آنها شده و گمراهان به خدا پناه مى برد (مضمون سوره حمد).

بدون شک در قلب و روح چنين انسانى جنبشى به سوى حق و حرکتى به سوى پاکى و جهشى به سوى تقوا پيدا مى شود.

براى خدا «رکوع» مى کند، و در پيشگاه او پيشانى بر خاک مى نهد، غرق در عظمت او مى شود و خودخواهى ها و خود برتربينى ها را فراموش مى کند.

شهادت به يگانگى او مى دهد گواهى به رسالت پيامبر(صلى الله عليه وآله) مى دهد.

بر پيامبرش درود مى فرستد و دست به درگاه خداى برمى دارد که در زمره بندگان صالح او قرار گيرد (تشهد و سلام).

همه اين امور موجى از معنويت در وجود او ايجاد مى کند، موجى که سد نيرومندى در برابر گناه محسوب مى شود.

اين عمل چند بار در شبانه روز تکرار مى گردد، هنگامى که صبح از خواب برمى خيزد در ياد او غرق مى شود.

در وسط روز هنگامى که غرق زندگى مادى شده ناگهان صداى تکبير مؤذن را مى شنود، برنامه خود را قطع کرده، به در گاه او مى شتابد، و حتى در پايان روز و آغاز شب پيش از آنکه به بستر استراحت رود با او راز و نياز مى کند و دل را مرکز انوار او مى سازد.

از اين گذشته به هنگامى که آماده مقدمات نماز مى شود خود را شستشو مى دهد پاک مى کند، حرام و غصب را از خود دور مى سازد و به بارگاه دوست مى رود همه اين امور تأثير بازدارنده در برابر خط فحشاء و منکرات دارد.

منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی