هم کلاسی من نماز نمي خواند و اهل گناهان هم هست و با اينکه به يک اندازه درس می خوانیم ولي از من موفق تر است و خوش شانس است و همیشه با غرور می گوید: «خدا با من است». سوال من اين است که چرا از من موفق تر است؟

1. موفقیت تحصیلی و پیشرفت های مادی نتیجه تلاش و استعداد انسان است. چه بسا این فرد از استعداد و دقت بیشتری بهره مند باشد. بنابراین در شرایط مساوی با بهره هوشی مساوی و وقت کاری یکسان به مقایسه اقدام کنیم. بدیهی است که وقتی دو نفر با بهره هوشی و دقت و زمان یکسان، تلاشی را آغاز کنند، فردی که از عوامل معنوی نیز بهره مند باشد موفق تر خواهد بود.

2. موفقیت هاي دنيوي (در ثروت و علم و...) نشانه محبوب بودن نزد خداوند نيست. قرآن به تمامی کسانی که ممکن است موفقیت های دنیوی را معیار دوری و نزدیکی افراد به خدا قرار دهند چنین پاسخ می دهد: «اگر نبود که همه مردم دست از ایمان خود می کشیدند و کافر می شدند براى خانههاى كسانى كه به خداى رحمن كفر مىورزند، سقفهايى از نقره قرار مىداديم و نيز نردبانهايى كه بر آنها بالا روند. و هر گونه زينتى (براى آنان فراهم می كرديم) ولى اينها همه جز وسيله كاميابى زندگى دنيا نيست، در حالى كه آخرت نزد پروردگارت مخصوص اهل تقواست. (زخرف : 34 و 35 )