شبکه قنوت - نوشته شماره 1045

شبکه قنوت ، شبکه اجتماعی نماز ورود ثبت نام راهنما مرامنامه

چگونگی ارائه دروس معارف<br />
در شیوۀ ارائه دروس معارف بایستی از روش های تازه ای استفاده نمود. روش هایی که موجب ترغیب و گرایش مخاطب به اموری چون نماز شده و در جذب وی به عبادات تأثیر بسزایی دارد.<br />
استفاده از عنصر نوآوری و خلاقیت در نحوۀ برگزاری کلاس نقش مهمی ایفا خواهد کرد. چه اشکالی دارد در برخی از اوقات این گونه کلاس ها در محیطی غیر از فضای بسته کلاس برگزار گردد؟ اگر برای ایجاد علاقه و انگیزه در دانش آموزان و دانشجویان نسبت به علم و فنآوری گاهی کلاس درس به یک واحد تولیدی و یا آزمایشگاهی انتقال می یابد، چرا از این روش برای جذب و ایجاد نگرش مثبت به نماز و اجرای درس دینی و معارف در مراکز مذهبی، زیارتگاه ها، قبور شهدا و ... استقبال نکنیم؟ از این رو می توان گاهی دروس معارف و بینش اسلامی را در فضایی متفاوت و با روشی تازه برگزار کرد. جالب این جاست که در یکی از تحقیقات صورت گرفته دربارۀ عوامل مؤثر در ترغیب دانش آموزان به نماز، اردو و محیطی نو و تازه به عنوان دومین عامل مؤثر دانسته شده است. یکی از معلمان موفق در امر جذب به نماز و دروس دینی در بیان خاطرات و تجربیات خود می گوید: تا حد امکان سعی می‏کردم، کلاس ها در نمازخانه مدرسه برگزار شود. این مسأله سبب می‏شد که کلاس از حالت یکنواخت درسی خارج شود و شکل جدیدی به خود بگیرد. البته در یکی دو مدرسه هم که مسجد در کنار مدرسه یا نزدیک مدرسه بود، ضمن هماهنگی با هیأت امنا و امام جماعت مسجد و مدیر مدرسه، بیش‏تر کلاس‏ها را در مسجد برگزار می‏کردم. <br />
فراموش نباید کرد که در کنار بنیه علمی توجه به فن بيان، طرز لباس پوشيدن، رنگ لباس و لحن معلم، نحوه حركت دست و صورت، ريتم ايستادن و حركت معلم در كلاس، همه و همه در جلب نظر و توجه دانش آموزان بي تاثير نيست .در این میان برخی از روش های تنبیهی و بازدانده ای که توسط عده معدودی از معلمان و اساتید دروس معارف استفاده می شود تأثیر نامطلوبی بر ایجاد انگیزه در دانش آموزان نسبت به نماز می گذارد. بکارگیری ابزارهایی همچون تهدید، تنبیه، نمره دهی پایین، سخت گیری بیش از اندازه، ارائه تکلیف سنگین و ... نه تنها بر قوت و یادگیری مخاطبان نمی افزاید، بلکه ذهنیت و علاقه آن ها را در بلند مدت به امور عبادی مانند نماز کاملا تحت تأثیر قرار می دهد. تحقیقات روانشناسی حاکی از وجود همبستگی بین روش هایی چون تهدید، تنبیه، نمره دهی پایین و ... و نگرش منفی فراگیران به مقولاتی مانند نماز است که خود بیانگر نقش مخرّب این گونه از روش هاست. در همین راستا لازم است از روش های ترغیبی و شوق آفرین برای ادارۀ کلاس های معارف استفاده کرد.<br />

چگونگی ارائه دروس معارف
در شیوۀ ارائه دروس معارف بایستی از روش های تازه ای استفاده نمود. روش هایی که موجب ترغیب و گرایش مخاطب به اموری چون نماز شده و در جذب وی به عبادات تأثیر بسزایی دارد.
استفاده از عنصر نوآوری و خلاقیت در نحوۀ برگزاری کلاس نقش مهمی ایفا خواهد کرد. چه اشکالی دارد در برخی از اوقات این گونه کلاس ها در محیطی غیر از فضای بسته کلاس برگزار گردد؟ اگر برای ایجاد علاقه و انگیزه در دانش آموزان و دانشجویان نسبت به علم و فنآوری گاهی کلاس درس به یک واحد تولیدی و یا آزمایشگاهی انتقال می یابد، چرا از این روش برای جذب و ایجاد نگرش مثبت به نماز و اجرای درس دینی و معارف در مراکز مذهبی، زیارتگاه ها، قبور شهدا و ... استقبال نکنیم؟ از این رو می توان گاهی دروس معارف و بینش اسلامی را در فضایی متفاوت و با روشی تازه برگزار کرد. جالب این جاست که در یکی از تحقیقات صورت گرفته دربارۀ عوامل مؤثر در ترغیب دانش آموزان به نماز، اردو و محیطی نو و تازه به عنوان دومین عامل مؤثر دانسته شده است. یکی از معلمان موفق در امر جذب به نماز و دروس دینی در بیان خاطرات و تجربیات خود می گوید: تا حد امکان سعی می‏کردم، کلاس ها در نمازخانه مدرسه برگزار شود. این مسأله سبب می‏شد که کلاس از حالت یکنواخت درسی خارج شود و شکل جدیدی به خود بگیرد. البته در یکی دو مدرسه هم که مسجد در کنار مدرسه یا نزدیک مدرسه بود، ضمن هماهنگی با هیأت امنا و امام جماعت مسجد و مدیر مدرسه، بیش‏تر کلاس‏ها را در مسجد برگزار می‏کردم.
فراموش نباید کرد که در کنار بنیه علمی توجه به فن بيان، طرز لباس پوشيدن، رنگ لباس و لحن معلم، نحوه حركت دست و صورت، ريتم ايستادن و حركت معلم در كلاس، همه و همه در جلب نظر و توجه دانش آموزان بي تاثير نيست .در این میان برخی از روش های تنبیهی و بازدانده ای که توسط عده معدودی از معلمان و اساتید دروس معارف استفاده می شود تأثیر نامطلوبی بر ایجاد انگیزه در دانش آموزان نسبت به نماز می گذارد. بکارگیری ابزارهایی همچون تهدید، تنبیه، نمره دهی پایین، سخت گیری بیش از اندازه، ارائه تکلیف سنگین و ... نه تنها بر قوت و یادگیری مخاطبان نمی افزاید، بلکه ذهنیت و علاقه آن ها را در بلند مدت به امور عبادی مانند نماز کاملا تحت تأثیر قرار می دهد. تحقیقات روانشناسی حاکی از وجود همبستگی بین روش هایی چون تهدید، تنبیه، نمره دهی پایین و ... و نگرش منفی فراگیران به مقولاتی مانند نماز است که خود بیانگر نقش مخرّب این گونه از روش هاست. در همین راستا لازم است از روش های ترغیبی و شوق آفرین برای ادارۀ کلاس های معارف استفاده کرد.