6. امانتداری
نماز گزاران واقعی نه تنها در امور جنسی اهل عفت و تقوی هستند بر تمام تعهدات نیز پایبند بوده و التزام به رعایت هستند.(والّذين هُم لأماناتهم و عَهدهم راعون؛ و آنان كه امانتها و پيمانهاى خود را رعايت مى‏كنند).
 نمازگزار واقعي، امين است و عهد و پيمان خود، اعم از الهي يا مردمي را رعايت كرده و آن را محترم مي‌شمارد و امانت‏هاي مالي و غيرمالي خود را پاس می دارد و به تعهداتِ ميان خود و خدا و بين خود و ديگران پايبند خواهد بود؛ و آنچه را متعهّد شده مراعات   مي‌كند.
پس مؤمن با خداي خود هم عهدي دارد و خدا آن قدر نزديك است كه مؤمن مي‏تواند با او عهد ببندد.
دو گونه امانت داریم : اماتت شرعی  و دیگری امانت مالکانه  این نیز دو گونه است گاهی مالی را به صندوقچه شما می سپارد و گاهی رازی را به سینه شما می سپارند" قلوب الاحرار مخزن الاسرار" که از مشکل ترین امانات امانت اسرار است  که کتمان اسرار از مهمترین هنرهای آدمی است.

رسول اكرم (ص) فرمود:ثلاثة ليس لاحد فيهنّ رخصة: الوفاء لمسلم كان او كافر، و برّ الوالدين مسلمين كانا او كافرين، و اداء الامانة لمسلم كان او كافر؛  
سه چيز است كه احدى مجاز نيست از آن تخلف و سرپيچى نمايد: اول وفاء بعهد، خواه طرف پيمان مسلمان باشد يا كافر. دوم نيكى بپدر و مادر، خواه مسلمان باشند يا غير مسلمان. سوم اداء امانت، خواه صاحب امانت مسلم باشد يا كافر.

رسول اللَّه (ص) فرمود: اقربكم منّى غدا في الموقف اصدقكم في الحديث و ادّاكم للامانة و اوفاكم بالعهد و احسنكم خلقا و اقربكم من النّاس.  
رسول اكرم ميفرمود: كسانى كه در سخن راستگوتر و در اداء امانت مواظبتر و در عهد و پيمان باوفاتر و در اخلاق نيكوتر و با مردم گرمتر هستند در قيامت بمن از همه نزديكترند
عهد و عقد ؛ سه نوع عهد داریم :
یک . عهدی که  انسان با خدا می بندد نذرگویند
دو. عهد دیگری خداوند با انسان می بندد ؛ أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَني‏ آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّيْطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبين"  که شما صراط مستقیم را رها نکنید راه شیطان را نگیرید وادی عبودیت را رها نکنید
ازمصادیق بارز امانت و عهد باریتعالی نماز است؛ امیر مومنان هر گاه وقت نماز مى‏رسيد چنان بر خود مى‏لرزيد که  رنگ رخسار ش دگرگون مى‏شد. از آن حضرت پرسيدند: اى امير المؤمنين! شما را چه مى‏شود؟ مى‏فرمود: وقت [اداى] امانت خدا فرا رسيده است. همان امانتى كه خداوند به آسمان¬ها و زمين عرضه كرد و آنها از برداشتن آن امتناع كرده و ترسيدند ولى انسان آن را برداشت.

سه. عهد دیگری انسان ها با هم دارند؛* يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ...
عبداله بن سنان گويد: بر امام صادق (در مسجد) وارد شدم در حالى كه ايشان نماز عصر را خوانده بود و رو به قبله نشسته بود.
عرض كردم بعضى از پادشاهان و امراء ما را امين مى دانند و اموالى را به امانت نزد ما مى گذارند، با اينكه خمس مال خود را نمى دهند، آيا اموالشان را به آنها رد كنيم يا تصرف نمائيم ؟
امام سه مرتبه فرمود: به خداى كعبه اگر ابن ملجم كشنده و قاتل پدرم على عليه السلام امانتى به من بدهد، هر زمان خواست امانتش را به او مى دهم.  
سال هفتم هجرى پيامبر صلى الله عليه و آله همراه هزار ششصد نفر سرباز براى فتح قلعه خيبر كه در 32 فرسخى مدينه قرار داشت روانه شدند. مسلمانان در بيابانهاى اطراف خيبر مدتى ماندند و نتوانستند قلعه هاى خيبر را فتح كنند.
از نظر غذائى در مضيقه سختى قرار داشتند به طورى كه بر اثر شدت گرسنگى ، از گوشت حيواناتى كه مكروه بود، مانند گوشت قاطر و اسب استفاده مى كردند.
در اين شرايط، چوپان سياه چهره اى كه گوسفندان يهوديان را مى چراند، به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و مسلمان شد، و سپس گفت : اين گوسفندان مال يهوديان است در اختيار شما مى گذارم .
پيامبر صلى الله عليه و آله با كمال صراحت در پاسخ او فرمود: اين گوسفندان نزد تو امانت هستند، و در آئين ما خيانت به امانت جايز نيست ، بر تو لازم است كه همه گوسفندان را به در قلعه ببرى و به صاحبانشان بدهى .
او فرمان پيامبر صلى الله عليه و آله را اطاعت كرد و گوسفندان را به صاحبانشان رساند و به جبهه مسلمين بازگشت.
7. استواري در شهادت دارند
 (والّذين هم بشهاداتهم قائمون)  و آنان كه بر سر شهادت‏هاى خود (در مقام تحمل و ادا) ايستاده و استوارند.
نمازگزاران بر شهادت خود به وحدانيّت حق و رسالت انبيا استوار هستند ونيز در مسايل حقوقي، شهادتِ حق مي‏دهند و بر آن پايداري مي‏ورزند؛  بر اين اساس، نمازگزاري كه از اداي شهادتِ عدل پرهيز كند يا قائم بر شهادت قسط نباشد، نمازگزار واقعي نيست.
 شهادت : در ارتباط با خدای متعال به معنای ماهیت و حقیقت علم در اختیار خداست
در ارتباط با انسان: یک . به معنای حضور ؛...وَ لْيَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنينَ (2نور)  عده ایی از مومنین هنگام اجرای حدود حاضر باشند .
دو.گواهی دادن ،‌که مقصود از آیه این معناست شهادت دو مرحله دارد:
یک مرحله ؛ تحمل شهادت: انسانی می بیند که چه جرمی رقم می خورد
دو. اداء شهادت : مطرح کردن شهادت
تحمل شهادت واجب نیست گرچه احسان است اما اگر شاهد بود باید اقامه شهادت نماید  "وَ لا يَأْبَ الشُّهَداءُ إِذا ما دُعُوا" کسانی که تحمل شهادت داشتند حق کتمان ندارند.
اینان کسانی هستند که نه تنها از شهادت گریزو ترسی ندارند بلکه برشهاداتشان نیزقائم و استوارند.کسی می تواند شهادت دهد که برخواسته از علم و واقع باشد

8. محافظت بر اوقات نمازدارند
"والّذين هُم علي صَلاتهم يُحافظون"  
نمازگزاران بر نماز خويش مواظبت دارند و اوقات آن را حفظ مي‏كنند.
  اینان چون واقف به برکات نمازند هم بر اداء آن اهتمام و هم برمراقبت برآن التزام دارند.
نماز حدّ بندگی ما را نگاه می دارد. نماز خودیت و منیت را از آدمی ستانده و خدا را به دلها می سپارد .
تو ای شکسته دل چرا خدا خدا نمی کنی              خدای چاره ساز را چرا صدا نمی کنی
هیچ چیز به اندازه نماز مقام بندگی انسان را تثبیت و اثبات نمی کند نماز پاسخ به ندای دعوت خداست .
در ابتدای بررسی از سبک زندگی نمازکزاران واقعی مسئله دوام بر نماز مطرح بود و در انتهای معرفی سبک زندگی آنان حفاظت از نماز مطرح است .
تعبیر "یحافظون" ناظر به تمام شئون نماز است. عبارت "یحافظون" بیانگر دوسویه و طرفینی بودن است کسی که نماز را مراقبت کند نماز نیز اورا حفظ می نماید یعنی نماز به مقداری به آنان بهاء می دهد که آنان به نماز بهاء می دهد.
که امام صادق می¬فرماید:
"إنّ العبد إذا صلّي الصلاة في وقتها وحافظ عليها ارْتفعت بيْضاء نقيّة تقول حَفِظتني، حفظك الله وإذا لم يصلّها لوقتها ولم يُحافِظ عليها ارْتفعت سوْداء مُظْلمة تقول ضيّعتني، ضيّعك الله".  
هنگامي كه انسان نماز را در اول وقت خواند، نوري سفيد و پاكيزه به آسمان مي‏رود و مي‏گويد:خدا تو را حفظ كند كه مرا حفظ كردي و اگر نماز را در وقت نخواند و وقت نماز را مراقبت نكند،سياهي‏اي تاريك بالا رفته ومي‏گويد: مرا ضايع كردي خدا تورا ضايع كند.
روی به محراب نمودن چه سود؟                دل به بخارا و بتان طراز
             ایزد ما وسوسه ی عاشقی                        از تو پذیرد، نپذیرد نماز   ( رودکی)
روايت بیانگر آن است که نماز اول وقت به صورت حقیقتی جلوه مي‏كند و واقعیتی زنده و جاودانه دارد و بر مصلّی دعایی مستجاب دارد.
هنگامى كه على عليه السّلام در جنگ صفّين سرگرم نبرد بود، در ميان هر دو صف كارزار، مراقب حركت و وضعيّت خورشيد بود (تا ببيند چه وقت به وسط آاسمان مى رسد تا نماز ظهر را بخواند.
ابن عبّاس عرض كرد: ((يا اميرالمؤ منين ، اين چه كارى است كه مى كنيد ؟
حضرت فرمود: ((منتظر زوال هستم تا نماز بخوانيم
ابن عبّاس گفت : ((آيا حالا وقت نماز است با وجود اينكه سرگرم پيكار هستيم ؟
على (ع ) فرمود:جنگ ما با ايشان بر سر چيست ؟ تنها به خاطر نماز است كه با آنها نبرد مى كنيم .
در سیره ی حضرت رضا نقل شده استکه هنگامي كه حضرت با دانشمند معروف عِمران صابئي مناظره مي‌نمودند و بحث به جاي حساس خود رسيده بود، يكباره حضرت از جاي خود برخاستند و رو به مأمون كرده و فرمودند: موقع نماز است. عمران عرض كرد: آقاي من؛ پاسخ سؤالات مرا قطع نكن كه قلبم نرم و آماده شده، امام فرمود: "نصلّی و نعد"نماز مي‌خوانيم و باز مي‌گرديم.
حضرت عبدالعظيم حسنى از حضرت حسن عسكرى عليه السّلام روايت كرده است كه حضرت فرمود: موسى بن عمران با خداوند سخن گفت و عرض كرد: بار خدايا، جزاى كسى كه نمازش را در اول وقت مى خواند چيست ؟ خداوند فرمود: خواسته هايش را بر مى آورم و بهشتم را به او مباح مى گردانم  .
نتیجه ی چنین سبک زندگی؛ "أُوْلَئكَ فىِ جَنَّاتٍ مُّكْرَمُون"
خدای متعال با ادب و تکریم خاص  به جایگاه اخروی آنان اشاره نموده و آنان را با تعبیر " اولئک" (آنها ) آورد که در جنات الهی با نهایت اکرام و پاسداشت مورد تکریم سفره ی با کرامت خدای کریم اند.

پایان

این مطلب را به اشتراک بگذارید :