اهمیت اذان در میزان الحکمه

■ اهمیت اذان در میزان الحکمه

اهمیت اذان در میزان الحکمه

اهمیت اذان در میزان الحکمه:

۴۴۷.رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله :قُمْ یا بِلالُ فأرِحْنا بالصَّلاةِ . [1]

۴۴۷.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :بلال! برخیز و ما را با نماز آسایش بخش.

۴۴۸.عنه صلى الله علیه و آله :إنّ الشَّیطانَ إذا سَمِعَ النِّداءَ بالصَّلاةِ هَرَبَ . [2]

۴۴۸.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :شیطان چون بانگ دعوت به نماز را بشنود، بگریزد.

۴۴۹.عنه صلى الله علیه و آله :إنّ أهلَ السَّماءِ لا یَسْمَعُونَ مِن أهلِ الأرضِ شَیئا إلاّ الأذانَ . [3]

۴۴۹.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :اهل آسمان از ساكنان زمین چیزى جز اذان نمى شنوند.

اذان گو

۴۵۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله :یُغْفَرُ للمؤذّنِ مَدُّ صَوتِهِ و بَصَرِهِ ، و یُصدِّقُهُ كلُّ رطْبٍ و یابِسٍ ، و له مِن كُلِّ مَن یُصلّی بأذانِه حَسَنةٌ . [4]

۴۵۰.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :مؤذّن تا جایى كه صدایش مى رسد و نگاهش كار مى كند به همان اندازه آمرزیده مى شود و هر خشك و ترى [گفته ]او را تصدیق مى كند

 و به تعداد هر نفرى كه با اذان او نماز بگزارد حسنه اى برایش منظور مى شود.

۴۵۱.كنز العمّال :عن رسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : ما مِن رَجُلٍ یكونُ بأرضٍ قِیٍّ فیؤذّنُ بِحضـرةِ الصَّلاةِ و یُقِـمُ الصَّلاةَ إلاّ صلّى خَلفَهُ مِنَ الملائكةِ ما لا یُرى طَرَفاهُ . [5]

۴۵۱.كنز العمّال :پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود : كسى نیست كه در دشتى باشد و به هنگام نماز اذان بگوید و نماز بر پاى دارد، مگر آن كه پشت سر او صفى از

فرشتگان كه دو سوى آن ناپیداست، به نماز مى ایستند.

و فی خبر : ... فإنْ أقامَ صلّى مَعهُ مَلَكانِ، و إنْ أذّنَ و أقامَ صلّى خلفَه مِن خلْقِ اللّه ِ ما لا یُرى طَرَفاهُ . [6]

و در خبرى دیگر [از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ] آمده است: ... اگر اقامه بگوید [و به نماز ایستد] دو فرشته به او اقتدا مى كنند و چنانچه اذان و اقامه بگوید، صفى از

 آفریدگان خدا، كه دو سوى آن ناپیداست، پشت سر او نماز مى گزارند.

۴۵۲.الإمامُ علیٌّ علیه السلام :لِیؤذّنْ لَكُم أفصحُكُمْ ، وَ لْیؤمّكُمْ أفقهُكُم . [7]

۴۵۲.امام على علیه السلام :باید فصیح ترین فرد شما اذان بگوید، و آگاهترینِ شما به مسائل دینى، امامت [نمازتان ]را به عهده گیرد.

۴۵۳.الإمامُ زینُ العابدینَ علیه السلام :حَقُّ المؤذّنِ أن تَعلمَ أنّه مُذكِّرٌ لكَ ربَّكَ عزّ و جلّ ، و داعٍ لكَ إلى حَظِّكَ ، و عونُكَ على قضاءِ فَرْضِ اللّه ِ علیكَ، فاشْكُرْهُ على ذلكَ شُكْرَكَ

للمُحْسِنِ إلیكَ . [8]

۴۵۳.امام زین العابدین علیه السلام :حقّ مؤذّن این است كه بدانى او پروردگار عزّ و جلّ تو را به یادت مى آورد و تو را به بهره ات فرا مى خواند و یارى ات مى رساند تا واجب الهى

را بگزارى . پس، براى این كارها از او سپاسگزارى كن، همچنان كه اگر كسى به تو خوبى كند تشكّر مى كنى.

تفسیر اذان

۴۵۴.الإمامُ الحسینُ علیه السلام :كنّا جُلُوسا فی المسجدِ ، إذ صَعِدَ المؤذّنُ المَنارةَ، فقالَ : «اللّه أكبر ، اللّه أكبر»، فَبكى أمیرُ المؤمنینَ علیُّ بنُ أبی طالبٍ علیه السلام و بَكینا

بِبُكائِه ، فلمّا فـرغَ المـؤذّنُ قال : أ تـَدْرونَ مـا یَقولُ المؤذّنُ ؟ قلنا : اللّه ُ و رَسُولُهُ و وصیُّهُ أعلمُ ، فقالَ : لو تَعلمـونَ ما یَقـولُ لَضَحِكْتُم قلیلاً و لَبَكیتُم كثیرا!

فَلِقولِه : «اللّه أكبر» مَعانٍ كَثیرةٌ ، منها أنّ قولَ المؤذّن «اللّه أكبر» یَقَعُ على قِدَمِهِ و أزلیّتِهِ و أبدیّتِهِ و عِلْمِهِ و قوّتِهِ و قُدرتِهِ و حِلْمِهِ و كَرَمِهِ وجُودِهِ و عَطائِه و كِبْریائِه . [9]

۴۵۴.امام حسین علیه السلام :در مسجد نشسته بودیم كه مؤذّن بالاى گلدسته رفت و گفت: «اللّه اكبر، اللّه اكبر». امیر مؤمنان على بن ابى طالب علیه السلام گریست و ما

نیز از گریه او گریستیم. وقتى مؤذّن اذان را تمام كرد، امام فرمود: آیا مى دانید مؤذّن چه مى گوید؟ عرض كردیم: خدا و پیامبر و وصىّ او بهتر مى دانند . فرمود: اگر مى دانستید

كه چه مى گوید كم مى خندیدید و بسیار مى گریستید. «اللّه اكبر» مؤذّن معانى بسیار دارد؛ از جمله این كه «اللّه اكبر» بیانگر قدیم بودن و ازلیّت و ابدیّت خداوند و علم و نیرو و

قدرت و حلم و كرم و جود و عطا و كبریاى او مى باشد.

تشویق به اذان گفتن در گوش نوزاد

۴۵۵.رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله :یا علیُّ ، إذا وُلِدَ لكَ غُلامٌ أو جاریةٌ فأذِّنْ فی اُذنِه الیُمنى و أقِمْ فی الیُسرى ؛ فإنّه لا یَضُرُّهُ الشّیطانُ أبدا . [10]

۴۵۵.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :هرگاه پسرى یا دخترى برایت به دنیا آمد، در گوش راستش اذان بگو و در گوش چپ او اقامه؛ در این صورت شیطان هرگز به او گزندى نمى

رساند.

۴۵۶.الإمامُ زینُ العابدینَ علیه السلام :حدّثَتْنی أسماءُ بنتُ عُمَیسٍ قالتْ: حدّثَتْنی فاطمةُ علیها السلام : لمّا حَمَلت بالحَسَن علیه السلام و ولَدته جاءَ النّبیُّ صلى الله علیه و آله

... و أذّنَ فی اُذنِه الیُمنى و أقامَ فی اُذنهِ الیُسرى .... فلمّا كان بعدَ حَوْلٍ وُلِد الحُسینُ علیه السلام ، و جاء النّبیُّ صلى الله علیه و آله فقالَ : یا أسماءُ هَلُمِّی ابنِی ، فَدَفعتهُ إلیه

فی خِرْقةٍ بیضاءَ ، فأذّنَ فی اُذنهِ الیُمنى و أقامَ فی الیُسرى و وَضَعه فی حِجْرهِ، فبكى . [11]

۴۵۶.امام زین العابدین علیه السلام :اسماء بنت عمیس از قول فاطمه علیها السلام برایم گفت كه وقتى حسن علیه السلام را حامله شدم و او را به دنیا آوردم، پیامبر صلى الله

علیه و آله آمد ... و در گوش راستش اذان گفت و در گوش چپ او اقامه ... . یك سال بعد كه حسین علیه السلام به دنیا آمد باز پیامبر صلى الله علیه و آله آمد و فرمود: اى

اسماء! فرزندم را بیاور؛ من آن حضرت را در پارچه اى سفید به دست پیامبر دادم و آن بزرگوار در گوش راست او اذان گفت و در گوش چپش اقامه و او را روى زانوى خود نهاد و

گریست.

۴۵۷.عنه علیه السلام :إنَّ النّبیَّ صلى الله علیه و آله أذّنَ فی اُذنِ الحسنِ علیه السلام بالصَّلاةِ یومَ وُلدَ . [12]

۴۵۷.امام زین العابدین علیه السلام :زمانى كه حسن علیه السلام به دنیا آمد پیامبر در گوش او اذان گفت.

۴۵۸.الإمامُ الباقرُ علیه السلام :إذا وُلدَ لأحدِكُم ... و لیحَنِّكْهُ بماءِ الفُراتِ، و لیؤذِّنْ فی اُذنهِ الیُمنى ، و لیُقِمْ فی الیُسرى . [13]

۴۵۸.امام باقر علیه السلام :هر گاه براى یكى از شما فرزندى به دنیا آمد ... كام او را با آب فرات بردارد و در گوش راستش اذان بگوید و در گوش چپ او اقامه.

۴۵۹.الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :مَن ساءَ خُلُقُه فأَذِّنوا فی اُذنِهِ . [14]

۴۵۹.امام صادق علیه السلام :اگر كسى بد اخلاق شد، در گوش او اذان بگویید.

______________________________

[1].كنز العمّال : ۲۰۹۵۴.

[2].كنز العمّال : ۲۰۹۵۱.

[3].كنز العمّال : ۲۰۹۳۴.

[4].بحار الأنوار : ۸۴/۱۰۴/۲ .

[5].كنز العمّال : ۲۰۹۳۰.

[6].كنز العمّال : ۲۰۹۳۱.

[7].دعائم الإسلام : ۱/۱۴۷.

[8].بحار الأنوار : ۷۴/۷/۱.

[9].بحار الأنوار : ۸۴/۱۳۱/۲۴، انظر تمام الحدیث.

[10].تحف العقول : ۱۳.

[11].عیون أخبار الرضا : ۲/۲۵/۵ .

[12].عیون أخبار الرضا : ۲/۴۳/۱۴۷.

[13].بحار الأنوار : ۱۰۴/۱۲۲/۶۲.

[14].بحار الأنوار : ۱۰۴/۱۲۲/۶۱.(انظر) وسائل الشیعة : ۴/۶۷۲ باب ۴۶.

تهیه و تنظیم: ابوالفضل حسن نژاد
منبع: میزان الحکمه

 

این مطلب را به اشتراک بگذارید :
اشتراک گذاری در کلوب اشتراک گذاری در  فیس بوک اشتراک گذاری در تویتر اشتراک گذاری در افسران

نوع محتوا : مقاله
تعداد کلمات : 1132 کلمه
مولف : د
1397/2/15 ساعت 12:40
کد : 2184
دسته : مقالاتِ پژوهشی نماز
لینک مطلب
کلمات کلیدی
اهمیت نماز در میزان الحکمه
نماز در میزان الحکمه
نماز
قنوت
درباره ما
با توجه به نیازهای روزافزونِ ستاد و فعالان ترویج اقامۀ نماز، به محتوای به‌روز و کاربردی، مربّی مختصص و محصولات جذاب و اثرگذار، ضرورتِ وجود مرکز تخصصی در این حوزه نمایان بود؛ به همین دلیل، «مرکز تخصصی نماز» در سال 1389 در دلِ «ستاد اقامۀ نماز» شکل گرفت؛ به‌ویژه با پی‌گیری‌های قائم‌مقام وقتِ حجت الاسلام و المسلمین قرائتی ...
ارتباط با ما
مدیریت مرکز:02537841860
روابط عمومی:02537740732
آموزش:02537733090
تبلیغ و ارتباطات: 02537740930
پژوهش و مطالعات راهبردی: 02537841861
تولید محصولات: 02537841862
آدرس: قم، خیابان شهدا (صفائیه)، کوچۀ 22 (آمار)، ساختمان ستاد اقامۀ نماز، طبقۀ اول.
پیوند ها
x
پیشخوان
ورود به سیستم
لینک های دسترسی:
کتابخانه دیجیتالدانش پژوهانره‌توشه مبلغانقنوت نوجوانآموزش مجازی نمازشبکه مجازی نمازسامانه اعزاممقالات خارجیباشگاه ایده پردازیفراخوان های نماز