■ آیا گفتن ذکر مخصوص رکوع در سجده و عکس آن، جایز است؟
پاسخ: در مورد ذکر رکوع و سجود باید گفت، انسان هر ذکری که در رکوع و سجود بگوید کافی است و بنابر احتیاط واجب[1] آن ذکر، به اندازۀ سه مرتبه "سبحان الله" در رکوع و سجده و یا یک مرتبه "سبحان ربی العظیم و بحمده" در رکوع و یک مرتبه «سبحان ربی الاعلی و بحمده» در سجده کمتر نباشد.[2[
همچنین بنابر احتیاط واجب در رکوع "سُبْحانَ رَبِّیَ الْأَعْلى وَ بِحَمْدِهِ" نگوید و نیز "سبحان ربی العظیم و بحمده" را در سجده نگوید.[3[
حال اگر کسی سهواً ذکر رکوع و سجده را به جابجا بگوید، اشکال ندارد، ولی اگر عمدا جابجا بگوید، چنانچه به قصد مطلق ذکر باشد، باز هم اشکال ندارد، ولی اگر به قصد ذکر خاصّ جابجا بگوید، بنا بر احتیاط واجب جهت ذکر رکوع یا سجده کافی نخواهد بود.[4]
پاورقی:
[1]. آیت الله فاضل: (باید..)؛ آیات عظام صافى بهجت:( احتیاط مستحبّ..)؛ آیات عظام: خوئى، تبریزى: (بهتر آن است که..).
[2]. توضیح المسائل مراجع، امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنیهاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 1، ص 562، م 1028، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
[3]. ر.ک: همان، ص 562 و 571.
[4]. ر.ک: بهجت، محمد تقى، استفتائات، ج2، ص 150، س 2025، قم، دفتر حضرت آیة الله بهجت، اول، 1428 ه ق؛ مکارم شیرازى، ناصر، استفتاءات جدید، ج2، ص 106، س 257، قم، انتشارات مدرسه امام على بن ابى طالب، دوم، 1427 ه ق.
■ دلیل تغییر قبله مسلمانان از بیت المقدس به خانه کعبه چه بود؟
استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه 141 و 142 سوره بقره پرداخته است.
آیه 141:
تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَ لَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ وَ لاَ تُسئَلُونَ عَمَّا كَانُواْ ...
■ چرا در نماز فرادا هم نمازگزار باید آیات «ایاک نعبد و ایاک نستعین، اهدنا الصراط المستقیم» را به صورت جمع بگوید؟!
خواندن «ایاک نعبد و ایاک نستعین» با ضمیر جمع(متکلم مع الغیر)، در سوره حمد هنگامی که نماز به جماعت خوانده شود بدیهی است که مسئلهای ندارد، اما زمانی که نمازگزار در حال اقامه نماز به صورت فرادی است، منظور از ضمیر جمع چه میتواند باشد، و چرا نمیگوید «ا ...
■ آیا خواندن سوره کامل در نماز، واجب است؟
در رکعت اول و دوم نمازهای واجب یومیه، نمازگزار (بنابر احتیاط واجب) باید بعد از حمد یک سوره کامل، بخواند. مگر اینکه وقت نماز تنگ باشد، یا انسان ناچار شود که سوره را نخواند، مثل اینکه بترسد که اگر سوره بخواند دزد یا درنده، یا چیز دیگرى به او صدمه بزند. ...