■ آيا پيامبر(ص) در نمازشان قنوت مي خواندند؟ اگر خير پس اين حکم چگونه پيدا شده است و اگر بله چرا اغلب مسلمانان اين حکم را در احکام فقهي خود ندارند؟
پاسخ: قنوت از مستحبات نماز واجب و مستحبی است و در کتب شيعه، روايات معتبري از رسول اکرم صلي الله عليه وآله وسلم و ائمه اطهار عليهم السلام نقل شده است که تمامی بر فضيلت قنوت در تمام نمازها گواهی می دهد.
علامه محمد تقی مجلسی در کتاب فقهی گرانسنگ« لوامع صاحبقراني» فصلی را با عنوان« قنوت سنتى است از سنن حضرت سيد المرسلين» گشوده و در فرازی از این فصل، این سخن حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه را نقل می کند که ایشان درباره کسی که قنوت را ترک گفته بود، فرمود:« مرا خوش نمىآيد كه كسى، از سنت حضرت سيّد المرسلين (ص) رو را بگرداند».
متون حدیثی اهل سنت نیز، بر انجام قنوت از سوی پیامبر(ص) گواهی می دهد؛ از جمله به این دو دقت کنید:
ابن مسعود می گوید:«ان النبي عليه السّلام قنت قبل الركوع؛ پیامبر(ص) قبل از رکوع، قنوت بجای می آورد»
در روايت ديگري از اهل سنت چنين نقل شده: براء بن عازب كه از ياران رسول خداست يگويد:«كان رسول الله(ص) لا يصلي صلاه مكتوبه إلا قنت فيها» ؛« پيامبر نماز واجبي نميخواند مگر اين كه در آن قنوت به جا ميآورد.»
درباره قنوت نماز در میان اهل سنت اختلاف فتوا وجود دارد ابو حنيفه ميگويد: قنوت جز در نماز« وتر» در ديگر نمازها مكروه است اما دو فرقه مالکي و شافعي، با استناد به روایت انجام قنوت توسط پیامبر(ص)، حکم به استحباب قنوت در نماز صبح و در هر پيش آمد ناگوار نمودهاند.
■ چرا خداوند متعال شستن سر و پا را مانند شستن دست و صورت واجب نكرده؟
امام رضا (عليه السلام ) در پاسخ به اين سوال فرموده اند: (اين موضوع ) علّتهاى بسيار دارد از جمله آن كه: عبادت عبارتست از ركوع و سجود و اين دو با صورت و دو دست صورت مىگيرد نه با سر و پاها لذا صورت و دو دست لازم است شسته شوند و بدين وسيله طهارت و نظاف ...
■ اگر نماز خواندن در رفع بلاها موثر است؟ پس چرا اروپایی ها وضعشان خیلی بهتر از ماست؟!
در این باره اشاره به چند نکته شایان توجه است؛
1. ارتباط و تاثیرگذاری متقابل جسم و روح و جهان مادی و معنویت به روشنی قابل اثبات است و بر کسی پوشیده نیست که نشاط روحی و شادی روانی بر شادابی جسمی اثر مثبت دارد هم جنان که سلامتی و تندرستی بر آسایش و آرا ...
■ با توجه به روايتي در كتاب فقه الرضا(عليه السلام) نقل گرديده در باب الاستقبال في الصلاة به اين بيان كه« واجعل واحداً من الأئمة نصب عينيك..» آمده آيا مي توان براي حضور قلب در نماز چنين تصور كرد كه مثلا يكي از ائمه عليهم السلام در مقابل ما ايستاده است؟
در خصوص اين جمله از كتاب فقه الرضا ( عليه السلام ) چند نكته حائز اهميت است
اول: اين جمله در ميان منابع روايي شيعه تنها در كتاب فقه الرضا (عليه اسلام ) ذكر گرديده كما اينكه علامه مجلسی(رض) در حاشيه توضيح روايتي با اكتفا به دو كلمه از اين جمله يعني ( ...